Eurocircuit.
Historie(in een notendop)
Het Eurocircuit ligt al zo lang op Valkenswaards grondgebied; het hoort erbij. In het verleden waren er geen grote, zichtbare problemen. Er werd veel “getweewielerd”. Zo nu en dan was er eens een motorcross of werden er ludieke wedstrijden met crossauto’s (o.a Dafjes) georganiseerd.
Veertig jaren geleden werd er minder dan tegenwoordig omgekeken
(of omgeluisterd, moet ik zeggen) naar geluidsbelasting in het algemeen of geluidsbelasting op de voorgevel van omliggende woningen, met name omdat het slechts incidenteel aan de orde was.
En alarmerende verhalen over milieuproblemen en stikstofhoeveelheden, ach het leven was toen een stuk eenvoudiger, want daar hoefden we ons toen het hoofd nog niet over te breken.
Op het Eurocircuit waren overzichtelijke zaken aan de gang: zes maal per jaar was er iets te doen! En dat beperkt aantal activiteiten werd georganiseerd door een aantal liefhebbers uit ons eigen dorp als hobby. Vergelijk dat eens met 2019. Ik kom verder in dit stuk hier op terug.
In de jaren 90 van de vorige eeuw werden er steeds meer activiteiten georganiseerd op het Eurocircuit en begon het protest steeds zichtbaarder vormen aan te nemen. In die jaren was er een protestactie tegen het Eurocircuit om precies te zijn op 15 december 1993.
Men ging deur aan deur om handtekeningen te verzamelen. Er werd op grote schaal getekend. De lijsten met handtekeningen zijn er nog steeds! Al die jaren lag er een bestemmingsplan voor dit gebied. Maar dat was het dan ook.
In de loop van de afgelopen veertig jaren heeft de gemeente Valkenswaard niet of nauwelijks omgekeken naar het Eurocircuit.
Er werd nauwelijks gehandhaafd en het aantal cross- en raceactiviteiten nam allengs toe. Er werd een grote hoeveelheid bouwwerken gerealiseerd, waarvan het gros illegaal genoemd mag worden. Valkenswaard verzuimde niet alleen in dit geval met actualiseren van het bestemmingsplan, maar met veel meer van die plannen. Dat heeft meermalen tot vervelende situaties geleid. Uiteindelijk werd door de centrale overheid besloten dat bestemmingsplannen niet ouder dan 10 jaar mogen zijn. Dat betekende werk aan de winkel in Valkenswaard.
Heel Valkenswaard is qua bestemmingsplan in de afgelopen jaren onder de loep genomen en de bestemmingsplannen zijn allemaal opnieuw vastgesteld, met of zonder (grote) wijzigingen of aanpassingen. En elke tien jaar komen ze opnieuw aan de beurt.
Zo is nu eindelijk het Eurocircuit aan de beurt.
Naar een nieuw bestemmingsplan Eurocircuit.
De activiteitenlijst van het Eurocircuit is in de loop van de afgelopen decennia uitgebreid. De situatie is al lang niet meer conform wat vergund is in het verleden. De gemeente Valkenswaard denkt in de toekomst een reeks activiteiten toe te staan met een omvang van het gemiddeld gebruik over de afgelopen tien jaar. Maar het is onduidelijk wat er in die periode aan activiteiten heeft plaatsgevonden. Er zijn geen officiële cijfers bijgehouden. Er is niet gehandhaafd. Er is ook nauwelijks gereageerd op klachten van omwonenden.Behalve tweewielertrainingen en wedstrijden, vinden er nu heel veel andere activiteiten plaats: o.a:
- motorraces w.o. Grand Prix;
- motortrainingen;
- autoraces;
- autoslipcursussen;
- pre proloog Dakar;
- personeelsuitjes;
- kampeeractiviteiten bij grote wedstrijden die soms een heel weekend duren;
- …..
Er is kortom sprake van een lange lijst van activiteiten die ver weg zijn gegroeid van de oorspronkelijke vergunde activiteiten op het circuit.
Veel van die activiteiten hebben nauwelijks binding met Valkenswaard. Gaandeweg is er een duidelijk beeld ontstaan van de kwetsbaarheid van het gebied waarin het Eurocircuit ligt; temidden van bijzondere natuur, op een steenworp afstand van een Natura-2000-gebied, een gebied, waar het stikstofprobleem intussen ook een grote rol speelt.
Het circuit ligt bovendien in een gebied waarin de Westparallel wordt gesitueerd (als daarvoor de laatste juridische hobbels daadwerkelijk geslecht worden…). De Westparallel gaat ook weer voor vermeerdering van stikstof zorgen en voor aantasting van het kwetsbare gebied.
In de naaste omgeving van het circuit wordt ook het plan Dommelland uitgerold, dat wederom weer meer milieubelasting voor hetzelfde gebied kan betekenen.
Een bijkomende complicerende factor is de nieuwe woonwijk, Lage Heide, die gebouwd is in de afgelopen jaren. De bewoners geven aan veel hinder te ervaren van het circuit. Dat gold al lang voor de bewoners van de Mgr. Smetsstraat. Zij kunnen al heel lang meepraten over de impact van het Eurocircuit voor hun deur.
Het circuit ligt dus in een complex gebied.
Veel opschudding in pers en gemeenteraad over bestemmingsplan.
Belangrijke zaken werpen hun schaduw vooruit. Zo ook hier. Er is al langere tijd veel te doen over het aanstaande bestemmingsplan Eurocircuit. Veel partijen en belanghebbenden proberen aandacht te krijgen voor hun positie en belangen, die uiteraard vaak erg tegenstrijdig met elkaar zijn. Bewoners en specifieke organisaties klagen over het gebrek aan handhaving van de laatste jaren, houden de actuele activiteit op het circuit nauwlettend in de gaten en melden wanneer er foutieve zaken passeren. Bewoners en ook organisaties zijn zelfs overgegaan tot gerechtelijke procedures tegen de gemeente Valkenswaard. En ik moet melden dat deze procedures grotendeels worden gewonnen door de eisers.
Op 26 maart jl dienden zes procedures, waarvan de gemeente slechts één keer in het gelijk werd gesteld en de eisers (bewoners en Groen en Heem), maar liefst vijf keer. Een resultaat dat te denken geeft!
Terwijl er aan het bestemmingsplan nog volop gesleuteld wordt en al twee keer op rij de commissie die de toetsing verricht van de MER-procedure de gemeente met nieuw huiswerk terug heeft gestuurd, lopen sommige partijen al weer voor de muziek uit en lossen forse schoten voor de boeg. Ik doel nu op de gemeenteraad van Valkenswaard.
Daar is nu al twee raadsvergaderingen achter elkaar een motie vreemd ingediend over de pre proloog Dakar.
Nu dat evenement een door de rechtbank nietig verklaarde vergunning kent, kan het vooralsnog niet door gaan. Je kunt je afvragen of je als raadsfractie nu initiatieven moet ondernemen om te proberen de doorgang van dit evenement als het ware te forceren en bijvoorbeeld (zoals moties vragen) het college erop uit sturen om met RTL pre proloog Dakar aan tafel te gaan zitten om te “redden wat er te redden valt”.
Dat is nu al twee keer op rij geprobeerd door meerdere fracties in onze raad. De uitspraken van de Raad van State leg je toch niet zo maar naast je neer!
De situatie van het circuit en de relatie tussen voor-en tegenstanders wordt er in onze ogen niet beter op. Voor- en tegenstanders raken gepolariseerd en de mist rondom de werkelijke zaken zoals de MER, het bestemmingsplan zelf, het helder houden van belangen en scheiding van sport en commercie, wordt alleen maar dikker.
Wat vindt H&G?
H&G heeft zich die laatste raadsvergaderingen (met de moties betreffende de pre proloog Dakar) niet in het strijdgewoel gestort, maar afstand genomen van de agerende fracties. H&G vindt namelijk dat wij niet moeten treden in gerechtelijke zaken en juridische problemen. Daarom vinden wij alle moties die over dit item zijn aangeboden, volkomen ongepast en de zaak enkel belastend.
H&G vindt dat we nu pas op de plaats moeten maken.
Dat houdt in dat de raad het College absoluut niet dwingt voor wie of wat dan ook in dit dossier de boer op te gaan, c.q. te lobbyen.
Verder vindt H&G dat nu eerst duidelijk moet worden wat de uiteindelijke feedback van de toetsingscommissie MER zal brengen.
En verdere rechtszaken moeten vooral vermeden worden.
Dus handhaven, geen provocaties en geen extra gedoe.
Ligt dan in het najaar het concept bestemmingsplan op tafel bij de raad pas dan gaan we in debat; dat is de plek en het uur. NU NIET!
Welke mening kunt u van H&G verwachten?
Wat ik al zei, afwachten tot het bestemmingsplan op tafel ligt.
Dan pas kunnen we het plan feitelijk beoordelen, dan pas gaan we in debat met andere fracties, dan pas kunnen we stappen zetten.
En dat bij voorkeur in een fatsoenlijk en gestructureerd debat en met respect voor de democratie.
We weten dus niet wat het bestemmingsplan ons gaat bieden en ik wil me ook niet wijden aan voorspellingen in dezen.
H&G zal heel duidelijk zijn in het standpunt dat wij innemen.
Wij wensen groot onderscheid te maken tussen de activiteitensoorten die we op het Eurocircuit zien gebeuren, t.w. sportactiviteiten en commerciële activiteiten.
Het Eurocircuit moet in onze ogen gebruikt worden en gebruikt blijven worden voor die activiteiten waarvoor het circuit ook bedoeld is: de sportactiviteiten.
Dat houdt in dat H&G in principe NEEN zegt tegen commerciële activiteiten. U kunt de consequenties daarvan invullen; dus geen evenemententerrein.
En H&G bouwt ook restricties in wat betreft een ongebreidelde vermeerdering van sportieve activiteiten. Wij zijn er voorstander van dat er een gemiddelde van de afgelopen tien jaar wordt genomen, onder de voorwaarde dat dit gemiddelde gebruik aangetoond kan worden.
Dat wordt een ingewikkelde klus zonder heldere cijfers. Maar “natte vinger” werk wensen wij niet te accepteren. Dus een eerlijke berekening of zwaar naar beneden bijstellen.
En daarboven absoluut geen uitbreiding.
En dan ook nog onderscheid over welke sporten we het hebben.
Een rustige sport of een lawaaisport; dat maakt een groot verschil qua belasting in dit kwetsbare gebied en woonomgeving.
Met name die lawaaisporten moeten op een acceptabel niveau blijven of teruggedraaid worden.
H&G vindt verder dat wij als raad dit beter zelf kunnen afspreken en regelen, want als we toch over de schreef gaan, zal het procedures regenen in de nabije toekomst.
En veel daarvan gaan we verliezen omdat de wet- en regelgeving nauwlettend gevolgd zal moeten worden. Dat is uiteindelijk in ieders belang.
Want: het Eurocircuit moet blijven maar het kan alleen blijven als er geopereerd wordt binnen wet- en regelgeving.
Dan is iedereen er gelukkig mee en profiteren we als heel Valkenswaard nog lang van dit mooie gebied en ieder op zijn eigen manier.
De sportman/vrouw van de activiteiten op het circuit en de natuurliefhebber/wandelaar van de prachtige groene omgeving.
En de omwonenden van relatieve rust.
Susanne Peeters.