Wijziging Wet gemeentelijke schuldhulpverlening
Per 1 januari 2021 is de Wijziging Wet gemeentelijke schuldhulpverlening in werking getreden. De gewijzigde Wet gemeentelijke schuldhulpverlening verplicht gemeenten om een bij verordening te bepalen termijn op te nemen waarbinnen de gemeente na het eerste gesprek over de hulpvraag moet besluiten of iemand voor een schuldenregeling in aanmerking komt. Het college volgt hierin de op 7 oktober 2020 gepubliceerde modelverordening Beslistermijn schuldhulpverlening van de VNG. Het beoogd effect/resultaat van deze modelverordening is dat binnen een redelijke termijn (8 weken) na het eerste gesprek over de hulpvraag met betrekking tot (problematische schulden) besluiten of diegene voor een schuldenregeling in aanmerking komt.
De wet regelt dat inwoners met problematische schulden bij gemeenten terecht kunnen voor onder meer advies, schuldbemiddeling of een saneringskrediet. Het uitgangspunt is dat schuldhulpverlening breed toegankelijk is. Daarbij is van belang dat het voor de inwoner duidelijk is binnen welke termijn na het eerste gesprek over de hulpvraag wordt besloten of diegene voor een schuldenregeling in aanmerking komt. Om deze reden is bij de genoemde wetswijziging in navolging van het advies van de Nationale ombudsman besloten een wettelijke termijn op te nemen waarbinnen de gemeente na het eerste gesprek over de hulpvraag moet besluiten of iemand voor een schuldenregeling in aanmerking komt. Niet alleen burgers dienen zich aan wettelijke termijnen te houden. Ook van een dienende overheid mag verwacht worden dat zij op een verzoek van een burger binnen een redelijke, door de raad in een gemeentelijke verordening vastgestelde, termijn reageert.
De beslistermijn dient ingevolge artikel 4a, derde lid, van de wet in ieder geval te worden vastgesteld op acht weken. Hierin volgt het college de modelverordening van de VNG. Als fractie H&G hebben wij aangegeven hiermee te kunnen instemmen en zijn dan ook niet meegaan met een amendement van VL om deze termijn neerwaarts aan te passen tot 6 weken.
Ook de fractie van H&G heeft eerder bij de behandeling in de commissievergadering al aangegeven een evaluatietermijn te missen in het voorstel. Wij konden ons dan ook vinden in de over dit onderwerp door VL en de VVD ingediende motie en hebben deze ondersteund. Ook de motie voor het opnemen van de mogelijkheid voor zelfstandigen om gebruik te maken van de regeling hebben wij in meerderheid ondersteund. Één fractielid had om hem moverende redenen een afwijkende mening en heeft dit laten doorwerken in de stemming. Positief dat dit in onze fractie kan.
Tot slot zijn wij blij met de wijze waarop de gemeente Valkenswaard vorm en inhoud wil geven aan het Uitvoeringsplan Vroegsignalering Schulden en zodoende er voor gaat zorgen dat de kwetsbare burger niet verder gaat afglijden en een kans krijgt voor een nieuwe start.
Hans Bimmel.
Chalet op Loonderweg.
Een van de agendapunten in de raadsvergadering van donderdag 28 januari jl was een motie vreemd. Er werd uitgebreid bij stilgestaan en de gemoederen liepen zo hier en daar hoog op.
Waar gaat het om?
Plotseling werd rond november 2020 bekend dat er op de Loonderweg op een weitje (waar meestal een paar paarden staan te grazen) een chalet zal worden geplaatst.Verbazing alom. Voor de duidelijkheid: De Loonderweg is een geasfalteerde smalle landweg die eigenlijk de scheiding vormt tussen de laatste huizen bebouwde kom Dommelen en ’t Heike aan de overkant.
En waarom is dit nodig?
Uiteraard stelden meerdere fracties vragen over dit onderwerp. Ook de omwonenden deden dat toen hun geplande gesprek werd afgezegd. Normaal moeten vragen binnen zes weken worden beantwoord. Die termijn werd hier overschreden voor alle vragen.
Tot ik op maandag 25 januari de griffie aanschreef dat H&G verwachtte dat alle vragen voor woensdag 12.00 uur zouden zijn beantwoord. En als dat niet gebeurde, dan gingen onze vragen direct door naar het vragenhalfuurtje in de raad. Of men dat laatste niet wilde, ik weet het niet zeker maar heel toevallig kwamen op dinsdag 26 januari om 17.15 uur alle antwoorden per mail naar de vragenstellers.
Toen werd in elk geval de reden duidelijk.
Een echtpaar dat enige tijd geleden ingestemd heeft met vertrek uit een kampje naar een reguliere woning, heeft daar nu spijt van. Ze kunnen niet aarden in hun huis en zijn er ziek van geworden. Er ligt nu een medische urgentie bij Woningbelang en dat betekent dat deze mensen geholpen moeten worden. Woningbelang klopt dan vervolgens aan bij de gemeente zodat men naar een geschikte locatie uitkijkt. Dit proces duurt inmiddels al twee jaren en de gemeente geeft aan dat er maar één locatie in Valkenswaard is gevonden en dat is de Loonderweg.
Hoe is het proces verlopen?
Ja, daar zit nu precies de kneep. De gemeente heeft dit niet tijdig gedeeld noch met omwonenden noch met de raad. Men maakte het plan compleet en hup daar was het. Iedereen volledig verrast en verbaasd, heel begrijpelijk. Omwonenden die al in december bij het college om een gesprek vroegen en kort voor de datum afgezegd worden met de opmerking om de vragen schriftelijk te stellen; je kunt je afvragen of dat een goede, transparante werkwijze is. De raad was op dat moment totaal niet in beeld. Raadsleden waren pas op de hoogte toen omwonenden contact met hen opnamen. Dat het college zich in de raad verdedigt met te zeggen dat de communicatie erover bij Woningbelang hoort en dat zij ervan overtuigd is dat die goed is verlopen, maakt het verhaal van die kant niet sterker als je het mij vraagt.
Dat de raad ook boos is over het gebrek aan openheid over deze kwestie en het nakijken dat de raad nu lijkt te hebben, spreekt voor zich.
Wat is er gebeurd in de raadsvergadering van 28 januari?
Raadsleden hadden een zgn motie vreemd opgesteld. Dat is een motie niet behorend bij een agendapunt maar over een actueel onderwerp. De motie Chalet op Loonderweg werd dus besproken. De discussie was stevig en hier en daar verhit te noemen. De motie werd toegelicht en nagenoeg alle fracties spraken erover.
De verdediging van het college was niet sterk. Men verwijst naar Woningbelang, men spreekt van een goed informatieproces…. hoe kan het dan dat het college boze omwonenden en boze raadsleden op het pad vinden? Het college spreekt van een totale onmogelijkheid om een andere locatie te vinden en spreekt van de ongelooflijke spoed die deze casus vereist i.v.m. de gezondheid van betrokken echtpaar.
U begrijpt dat dit geen fijne discussie werd tussen raad en college.
Waar de raad zich grote zorgen over maakt, is dat er wellicht nog meer mensen komen met problemen nu ze enige jaren in een huis wonen. Ik weet uit mijn eigen ervaring dat dit vaak voorkomt. Mensen verlangen dan zo sterk terug naar het leven in de woonwagen in een groepsverband dat ze er inderdaad ziek van worden. Natuurlijk moet er dan geholpen worden. Daarbij stelt de wet dat deze mensen het recht hebben op terugkeer naar de woonwagen. Dat is op meerdere plaatsen in Nederland intussen ook gebeurd. Ja en dat is lastig voor gemeenten als je net jaren hebt gewerkt om alle bewoners van het gemeentelijke woonwagenkamp goed onder te brengen in woningen tussen de andere burgers. Jammer misschien maar het is niet anders.
Als we er rekening mee houden dat er dus mogelijk meer mensen zullen aankloppen dan bestaat de zorg dat op de Loonderweg meerdere chalets komen na verloop van tijd. En dat wil niemand daar.
Toen dus een motie van SvV ons bereikte, die duidelijk vroeg aan het college om
a) geen chalet te plaatsen op de Loonderweg en
b) te zoeken naar een locatie waar mogelijk meer chalets zouden kunnen komen, kon die
rekenen op de steun van H&G.
Wel heb ik in het debat erover, nadat ik onze steun had uitgesproken, de opsteller van de motie erop gewezen dat H&G zich heel duidelijk distantiëert van enkele overwegingen in de motie. Dat waren overwegingen die m.i. echt appelleren aan populistische onderbuikgevoelens in de samenleving. Die waren helemaal niet relevant in deze motie. Aantijgingen van een andere fractie die ook het bedenkelijke pad van vermeende discriminatie opgingen, heb ik stevig gepareerd en zowel mij persoonlijk als H&G daar ook weer van gedistantiëerd.
Helder en gedreven is ons standpunt: help deze mensen, help ze goed. Maar ben transparant en voer vooral een duidelijk open proces met alle belanghebbenden om tot een goede, gedragen oplossing te komen.
De motie werd met ruime meerderheid aanvaard.
De bal ligt nu bij het college. Het college maakt nu de keuze de motie wel of niet over te nemen.
Susanne Peeters.
Omgevingsvergunning Dommelseweg 198
Naar aanleiding van de ingekomen brief over de omgevingsvergunning Dommelseweg 198 ontstond tijdens de raadsvergadering van 28 januari een zeer uitgebreide discussie. Meestal krijgen alle raadsleden elke donderdagmiddag voorafgaand aan een raadsvergadering een flinke portie mails, maar dit keer was het bijna niet te overzien. Veel van die berichten gingen over de verhuisplannen van Houthandel Daams.
Daams is nu gevestigd op 2 locaties: Dommelseweg 171 en aan de overkant op nummer 198.
Logistiek en verkeerstechnisch is het uiteraard beter om alles aan één zijde van de weg onder te brengen. Nu heeft Daams naast de bestaande hal op nr. 198 een stuk weiland waarop een nieuwe overkapping zou kunnen worden gebouwd en de hele opslag van nr. 171 een plaats zou kunnen krijgen.
De tekeningen voor deze overkapping zijn al 2 keer in de welstandscommissie besproken. Komend vanuit Valkenswaard kijk je op een gesloten wand, die landschappelijk wordt ingepast met veel groen. Tussen de bestaande hal en deze nieuwe overkapping ligt nog een flinke strook voor de buitenopslag, die dus uit het zicht blijft. Geconstateerd werd dat dit een ruimtelijke verbetering oplevert.
Wethouder Marchal sprak bij de bespreking van het plan dan ook over een win-win situatie. Alle hokjes, schuurtjes, kantoortjes en overkappingen aan de linkerkant worden verwijderd en het terrein wordt na 50 jaar weer teruggebracht als natuur/weiland. Daardoor ontstaat aan beide zijden van de weg een ruimtelijke verbetering.
Niet alleen de raad maar ook de provincie kon zich aanvankelijk in deze redenering vinden. Maar nu is er helaas een kink in de kabel gekomen. De eigenaar van nr. 171 is niet de ondernemer zelf. En de eigenaar heeft aangegeven nr. 171 zelf te willen gebruiken. Daardoor zou dit terrein dus niet volledig worden opgeschoond en is er van win-win geen sprake meer. Dat werpt natuurlijk een heel ander licht op de zaak. Het college wilde de vele vragen die tijdens de raadsvergadering werden gesteld graag schriftelijk beantwoorden.
In een schriftelijke toelichting heeft het college nu aangegeven dat slechts voor een gedeelte van het terrein het overgangsrecht geldt. Dat recht gaat enkel over houtopslag, zonder bebouwing en is ook nog persoonsgebonden voor de huidige eigenaar. Het grootste gedeelte van het terrein moet worden opgeruimd en wordt natuur.
Het college geeft aan dat zij op korte termijn een handhavingstraject kan starten indien dat nodig zou zijn.
H&G heeft tijdens de vergadering erop gewezen dat de procedure voor het verlenen van een omgevingsvergunning een bevoegdheid van het college is. De procedure die nu loopt levert bezwaren op en deze zal het college opnieuw moeten wegen. Voor ons als H&G is het uitgangspunt van het verlenen van een tijdelijke omgevingsvergunning voor dit Valkenswaardse bedrijf prima, als het dan ook zeker is dat het oude terrein niet opnieuw bebouwd wordt en het bij een omgevingsvergunning blijft. We roepen het college op om zorgvuldig te kijken naar de ingekomen bezwaren en zo nodig een nieuwe afweging te maken.
Inmiddels zijn de vele vragen schriftelijk beantwoord door het college op 2-02-2021
Klik hier voor de antwoorden.
André van Daal