Rekenkamerrapport Informatieveiligheid A2-gemeenten
Informatieveiligheid is een actueel thema binnen de samenleving en binnen de overheid. Zeer recent stond er bijvoorbeeld nog een artikel in het ED over de gemeente Nuenen die zou zijn gehackt. Het veilig omgaan met gegevens en persoonsgegevens is van groot belang. Zeker van overheden, die beschikken over veel informatie en belangrijke informatie, mag worden verwacht dat ze hun zaken op orde hebben.
De rekenkamer heeft een onderzoek uit laten voeren naar de informatieveiligheid binnen de drie samenwerkende gemeenten Heeze- Leende, Cranendonck en Valkenswaard. Het rapport is helder: we voldoen theoretisch en qua structuur aan de wettelijke vereisten maar in de praktijk blijken er nog flink wat verbeteringen te behalen te zijn. Zowel in de techniek als in het stuk bewustwording onder medewerkers. Voor dat laatste gaat het niet alleen om de medewerkers van de organisaties maar natuurlijk ook voor onszelf als raadsleden. Ook wij dienen ons bewust te zijn van het veilig omgaan met informatie. In dat kader zijn we blij dat de wethouder heeft toegezegd hier apart een avond voor te organiseren. Voor de organisatie is het van belang met de aanbevelingen die de rekenkamercommissie heeft gedaan aan de slag te gaan en blijvend alert te zijn op ontwikkelingen.
Bram Bots
Basisschool Servatius Borkel & Schaft.
Voor ons ligt een raadsvoorstel dat een principe-akkoord behelst voor de overgang van de basisschool in Borkel & Schaft van SKOzoK naar RBOB. Het is ahw de “routekaart” (om maar eens een modieus woord te gebruiken) naar die overdracht. Compliment aan de wethouder: uw routekaart is wel gemakkelijker te lezen en te begrijpen dan die van een Haagse minister…
Vanavond de randvoorwaarden voor deze overdracht en over enige tijd het definitieve voorstel hoe de school eruit zal gaan zien, welke optie we dan uiteindelijk kiezen uit de mogelijkheden renovatie, verduurzaming of nieuwbouw. Daar zal in deze raad nog wel menig woord aan gewijd worden…
Terug naar hier en nu.
Een basisschool die verloren dreigt te gaan; in de steden een wat bekender verschijnsel dat na enig ophef in een wijk meestal snel wordt opgelost door de hoeveelheid basisscholen binnen redelijke afstand van de betreffende wijk.
Echter in een dorp, in een kleinere plattelandsgemeenschap is dit een gebeurtenis die als een “aanslag” op het dorp, op de leefgemeenschap wordt ervaren. Dat is zeer begrijpelijk en dat kunnen wij hier ook allemaal goed invoelen.
Ik heb de behoefte om in deze belangrijke casus twee dingen duidelijk neer te zetten.
Ten eerste het beeld van veel uiterst betrokken inwoners van Borkel & Schaft die de school in het dorp zien en voelen als hun school. Die als één groep de schouders hieronder zetten en duidelijk maken dat de school in het kader van de vitaliteit van hun dorp een superieure plaats inneemt.
Vragen wij als politici vaak om beweging van inwoners, om meedoen, om participatie; voilà hier krijgen we het van deze mensen o.l.v. het Dorpsinitiatief wel op een dienblaadje voorgeschoteld.
Dat is zeer te waarderen en dat spreekt H&G hier dan ook uit.
Ten tweede rust bij ons als volksvertegenwoordigers de verantwoordelijkheid om deze participatie van een hele gemeenschap zwaar mee te laten wegen in onze uiteindelijke besluitvorming over belangrijke zaken voor deze gemeenschap.
Aan ons de taak om zorgvuldig en gewetensvol te acteren om tot een volledig verantwoord en te verantwoorden besluit te komen.
En dat noopt mij ook tot het maken van enkele kanttekeningen, waarvan enkele kritisch van aard. En wel opbouwend kritisch, laat daar vooral geen misverstand over bestaan.
De school weg dan gaat het dorp dood...
Dat wordt geroepen en gedacht. Niet alleen in Borkel & Schaft. En ja, het was in het verleden ook altijd zo. De kinderen gingen te voet of met de fiets naar de school want er was nooit een grote afstand tussen woning en school. Niemand onder de ouders piekerde er maar over om zijn kind naar een school in een andere plaats te doen. Kritische blik op onderwijs en onvrede met b.v. methodieken, ach wie had het er vroeger over.. SKOOP heeft in Zeeland onderzoeken verricht naar dorpen waar de basisschool uit verdween en jaren eerder (2012) deed socioloog Jan Dirk Gardenier zo’n onderzoek in Groningen. Beide onderzoeken komen tot dezelfde conclusie namelijk: was het vroeger ondenkbaar dat een dorp zonder eigen school kwam te zitten omdat er geen alternatieven waren, dan leed dat dorp inderdaad zoveel schade, dat het nagenoeg onleefbaar werd en ten onder kon gaan. Maar, ontdekken beide onderzoeken dat is tegenwoordig wel anders. Ouders zijn allemaal mobiel en de gang naar een andere plaats is snel gemaakt. Ouders maken die gang niet alleen als het moet omdat er geen school zou zijn, nee ze maken die ook vrijwillig als ze het geboden onderwijs in hun dorp niet goed genoeg vinden voor hun kroost. Dat is de vrijheid van keuze die we in dit land hebben.
Kortom: een dorp sterft per definitie niet meer als het afscheid neemt van de enige basisschool.
Voor alle duidelijkheid: ik haalde nu enkele onderzoeken aan, ter nuancering van de kwestie. Dit is niet de mening van H&G over deze problematiek.
Een andere kritische kanttekening betreft de voorliggende opties over het schoolgebouw zelf, die op later moment tot één voorkeursoptie zullen leiden.
Alle opties kosten geld. Sommige opties verschillen niet opzienbarend in de kosten, b.v. nieuwbouw vergeleken met grote renovatie. Wat kies je dan?
Sommige opties verbouwen dat het een lieve lust is maar… op het eind heb je toch nog in de grond een oud gebouw waar je dan veel aan versleuteld hebt. Dilemma’s waar we nog niet uit zijn, denk ik ….Later als er een concreet raadsvoorstel komt, zullen we ons daarover buigen en moeten wikken en wegen.
Het gebouw zelf. Nu met veel ruimte dus fijn. Maar te kostbaar gezien de discrepantie tussen aantal leerlingen (laag) en BVO (hoog). Dat kost veel geld per jaar, voor rekening van de gemeente. (Nu even nog)
Nieuwbouw betekent bouwen voor aantal leerlingen nu en volgens de prognoses te verwachten aantallen. Welk aantal kies je dan? Het huidige is vragen om problemen bij een geringe stijging aantal leerlingen. Maar te groot bouwen (voorstel spreekt over 50 of 75 leerlingen) gaat jaarlijks voor het schoolbestuur extra geld kosten. En ook al betaalt de gemeente dat vooralsnog om het nieuwe bestuur niet te belasten met een historisch opgebouwd probleem, dat blijft niet. Na de overdracht en als aan alle randvoorwaarden is voldaan, zal RBOB zelf alle kosten moeten dragen. Terecht. Dan wil je als bestuur niet jaren te doen hebben met weer die discrepantie tussen leerlingenaantal en BVO. Waarbij door de ligging van het dorp leegstand ook niet zo maar door een andere school kan worden ingevuld. (en betaald). Zoals in een stad redelijk gebruikelijk is.
Ja en dan heb ik nog een kritische noot die in het raadsvoorstel niet aan de orde komt en vermoedelijk in geen enkel vervolgvoorstel ook aan de orde zal komen. We spreken tot nu toe enkel over een gebouw. Materiële voorzieningen voor een school zijn uitermate belangrijk. Een gebouw kan veel bijdragen aan de goede gang van zaken in die school. Als kinderen graag komen, als leerkrachten een prettige ruimte hebben om te werken, heb je goede randvoorwaarden geschapen.
Randvoorwaarden zijn het en blijven het. Want school betekent vooral onderwijs! En dat is een punt voor elke school maar zeker ook voor de basisschool in Borkel & Schaft.
Hoe je het dorp ook faciliteert, hoeveel geld wij ook bereid zijn uit te geven voor een schoolgebouw, allemaal prima. Maar het onderwijs dat elke dag in dat gebouw aan de leerlingen wordt geboden, is de alles wegende en doorslaggevende factor in het succes van die school. We moeten bouwen in Borkel & Schaft, we moeten jonge gezinnen en starters faciliteren om in Borkel & Schaft zich te vestigen, ja dat moeten we allemaal doen. En dat kunnen we ook want dat ligt binnen de bevoegdheden van college en raad. Maar de inhoud van het onderwijs, daar hebben wij niets over te zeggen. dat is uitsluitend de bevoegdheid van het schoolbestuur i.c. in de toekomst van RBOB.
Een school met een paar dozijn leerlingen met mogelijk slechts 2 à 3 leerkrachten, zal een duidelijk onderwijsconcept dienen te hebben en dat ook goed uit moeten kunnen voeren. We hebben in het verleden gezien dat ouders in Borkel & Schaft wel degelijk een school elders kozen voor hun kinderen om reden dat ze het onderwijs niet goed genoeg vonden. Als we aan dit aspect te weinig aandacht besteden, lopen we de kans dat we over een aantal jaren weer precies hetzelfde ervoor staan als nu. Ondanks alle inspanningen, overdracht en investering van veel geld. Dat wil niemand!
Het aankomend bestuur RBOB de Kempen vraagt in alle billijkheid een heleboel medewerking en ondersteuning van het college en de raad.
De raad, al spreek ik enkel namens H&G maar ik schat het zo wel raadsbreed in, zal daaraan graag meewerken. En we weten nog niet wat e.e.a. in de toekomst zal kosten aan de zojuist aangegeven opties omtrent het gebouw. Gaat ook veel geld kosten, geld van onze gehele Valkenswaardse gemeenschap.
Daarom vraagt H&G nu iets terug aan RBOB: Zet u a.u.b. alles in voor hoogwaardig kwalitatief onderwijs in deze onmisbare basisschool in ons mooie Borkel & Schaft zodat we in lengte van jaren hier de kinderen uit dit dorp goed kunnen opvangen en onderwijzen.
H&G steunt u van harte daarin
Om het raadsvoorstel toch nog wat te verbeteren, dient H&G 1 amendement en 2 moties in.
Het amendement is verworpen.
De motie 1 is aangehouden tot de volgende vergadering omdat de stemmen staakten.
Motie 2 is aangenomen:
Klik hier voor Motie 1
Klik hier voor Motie 2
Wij wensen de wethouder, RBOB, Borkel & Schaft veel succes op de nieuwe weg.
En we hopen dat onze overwegingen helpen het pad te verduidelijken en te komen tot een goede, levensvatbare en duurzame oplossing voor het basisonderwijs in Borkel & Schaft.
Susanne Peeters.
Motie vreemd chalet Loonderweg.
Vorige maand was er een heftige discussie in de raad over het voornemen van het college om op een weitje aan de Loonderweg een chalet te plaatsen t.b.v. een echtpaar. Dit echtpaar is enkele jaren geleden naar een reguliere huurwoning overgestapt zoals veel voormalige bewoners van een woonwagen.
Echter deze mensen kunnen niet wennen in het huis en worden daar zelfs ziek van.
Op basis van een medische urgentie dient het college nu naar een oplossing te zoeken. En tot grote verbazing van omwonenden en raadsleden blijkt deze locatie de enige “geschikte” locatie in heel Valkenswaard te zijn.
We hebben in februari een motie van SvV gesteund.
Deze motie wilde niet dat dit zo werd doorgezet.
In de collegevergadering heeft het college besloten om deze motie niet over te nemen. Dat mag het college zo doen en dus strandde de motie.
Echter uit de contacten die meerdere fracties (ook H&G) onderhouden met de omwonenden daar, blijkt dat de beloften die gedaan zijn door het college in gesprekken tussen omwonenden en de wethouder niet echt hard worden toegezegd; het blijft allemaal een beetje zweven. omwonenden worden daar onrystig van en voelen zich ten tweede male niet gehoord door de wethouder.
Daarop zijn CDA en H&G in overleg gegaan met elkaar en hebben een motie vreemd opgesteld. Ook SvV diende die mee in. In de motie wordt nogmaals aangegeven dat wat ons betreft de woonwagen daar niet dient te komen.
Maar nu het college daar toch voor kiest, wensen wij alle bijkomende zaken hier goed geregeld te hebben.
Het gaat daarbij om de exclusiviteit van bewoning enkel door dit echtpaar, geen enkele mogelijkheid voor uitbreiding op deze locatie
(gezinshereniging, inwoning e.d.) en het verwijderen van de woonwagen als de bewoning door dit echtpaar ten einde is. Ook al zijn dan de jaren die Woningbelang nodig heeft om de woonwagen exploitabel te houden (dat is 15 jaar) nog niet om.
Klik hier voor de motie voor de details.
De motie werd unaniem aanvaard. Mooi succes.
Nu afwachten wat het college dinsdag bij de bespreking van de motie beslist.
Overigens laat dit allemaal onverlet dat omwonenden beroep en bezwaar kunnen maken en desgewenst een gang naar de rechter mogen overwegen.
Susanne Peeters.